ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
Λάμψη:	Μεταλλική.
Χρώμα:	Μπρουντζοκίτρινο έως χαλκόχρωμο. Επιφανειακά μετατρέπεται εύκολα σε ταμπακόχρωμο, καστανό.
Γραμμή σκόνης:	Τεφρόμαυρη, μαύρη.
Σκληρότητα:	3½ - 4½
Ειδικό βάρος:	4,6 - 4,7
Σχισμός:	Αποχωρισμός κατά (0001) σαφής. Ανώμαλος έως ελαφρά κογχώδης θραυσμός.
Διαφάνεια:	Αδιαφανής.
Τηκτικότητα:	3
Παρατηρήσεις:	Κρύσταλλοι σπάνιοι εξαγωνικοί πλακώδεις κατά (0001). Διδυμία Κατά (10-12). Συνήθως σε ακανόνιστα συμπαγή, στιφρά και κοκκώδη συσσωματώματα. Επίσης σε ροζέτες. Είναι μαγνητικός, με ένταση που εξαρτάται αντίστροφα από το ποσοστό του Fe. Αλλοιώνεται προς λειμωνίτη, σιδηρίτη και θειϊκά άλατα του σιδήρου. Βρίσκεται κυρίως σε βασικά πυριγενή πετρώματα διάσπαρτος ή συγκεντρωμένος σε μεγάλες μάζες, μαζί με χαλκοπυρίτη, σιδηροπυρίτη, μαρκασίτη, πεντλανδίτη και άλλα σουλφίδια. Βρίσκεται επίσης σε πηγματίτες, σε υδροθερμικές φλέβες υψηλής θερμοκρασίας και σε κοιτάσματα μεταμορφώσεως επαφής. Χρησιμοποιείται για την εκμετάλλευση των συνοδών ορυκτών Ni, Cu και Pt. Επίσης ως πηγή θείου και ως σιδηρομετάλλευμα.
Όνομα:	Μαγνητοπυρίτης: λόγω του μαγνητισμού. Πυρροτίνης: λόγω του χρώματος από την ελληνική λέξη πυρρός = έχων το χρώμα της φωτιάς.