ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΟΛΔΑΤΟΣ
Ο άνθρωπος, ο επιστήμων, ο δάσκαλος
Αρχική σελίδα Βιογραφικό Τιμητικός Τόμος Ημερίδα Φωτογραφίες Πληροφορίες
 
Η ζωή και το έργο του Κωνσταντίνου Σολδάτου
 

Ο αείμνηστος Κ. Σολδάτος γεννήθηκε στο Βόλο το 1924. Γιος του Τριαντάφυλλου και της Καλλιόπης από νωρίς ξεχώρισε για την εργατικότητά του και την προσήλωσή του στα γράμματα.

Τα παιδικά του χρόνια καθώς και τα πρώτα γυμνασιακά τα έζησε στο Βόλο. Την δύσκολη περίοδο της Γερμανικής Κατοχής αναγκάστηκε να μετεγκατασταθεί στην Θεσσαλονίκη, όπου ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στο Β’ Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης αποφοιτώντας το Δεκέμβριο του 1941.

Το 1942 ενεγράφη στο Φυσικό Τμήμα της Φυσικομαθηματικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και έλαβε το πτυχίο Φυσικής με βαθμό «άριστα» το Μάιο του 1947.

Το 1944, όντας φοιτητής, προσελήφθη ωε έκτακτος βοηθός στο Εργαστήριο Ορυκτολογίας-Πετρογραφίας του Α.Π.Θ. και υπηρέτησε σε αυτό αμισθεί σχεδόν επί τριετία.

Τον Ιούνιο του 1947 κατετάγη στο Στρατό απ' όπου απολύθηκε το Δεκέμβριο του 1949.

Με τον Πέτρο Κόκκορο (κάτω) και το προσωπικό του Εργαστηρίου Ορυκτολογίας-Πετρογραφίας στις αρχές της δεκαετίας του '60. Από αριστερά: Πολύμερος Τσαρτσάρης, Σαράντης Δημητριάδης, Αλέκος Παπαδάκης, Ηλίας Σαπουντζής, Θανάσης Τσαγκάρης.

Το 1949 διορίστηκε ως τακτικός βοηθός στο Εργαστήριο Ορυκτολογίας-Πετρογραφίας του Α.Π.Θ.

Το 1954 έλαβε το πτυχίο Χημείας από το Χημικό Τμήμα της Φυσικομαθηματικής Σχολής του Α.Π.Θ. με βαθμό «άριστα».

Το 1955 υπέβαλε στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Α.Π.Θ. μελέτη με τίτλο «Οι Ηφαιστίται της Αλμωπίας» και αναγορεύτηκε Διδάκτορας υπό της ως άνω Σχολής με βαθμό «άριστα». (Εισηγητής: Καθηγητής Πέτρος Κόκκορος).

Το 1956 διορίστηκε Επιμελητής του Εργαστηρίου Ορυκτολογίας-Πετρογραφίας του Α.Π.Θ.

Το 1957 έλαβε κατόπιν εξετάσεων υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (Ι.Κ.Υ.) για την ειδικότητα «Ορυκτολογία-Πετρογραφία» και μετέβη στο Ορυκτολογικό Εργαστήριο του Πολυτεχνείου της Ζυρίχης (Ε.Τ.Η.) όπου παρέμεινε συνεχώς επί 38 μήνες.

Τον Ιούνιο του 1960 υπέβαλε στο εν λόγω Ίδρυμα διδακτορική διατριβή με τίτλο «Die jungen Vulkanite der griechischen Rhodopen und ihre provinziellen Verhältnisse» (Εισηγητής: Καθηγητής Conrad Burri, Συνεισηγητής: Fritz Laves) και υπέστη τις νόμιμες εξετάσεις. Το Νοέμβριο του 1961 μετά τη δημοσίευση της εργασίας αναγορεύτηκε Διδάκτορας των Φυσιογνωστικών Επιστημών του Πολυτεχνείου της Ζυρίχης.

Eν ώρα μαθήματος.

Κατά την παραμονή του στη Ζυρίχη εργάστηκε στο πλευρό του Καθηγητή Conrad Burri, συνεχιστού του έργου του Paul Niggli, στο πεδίο της ορυκτολογικής έρευνας με οπτικές μεθόδους και στο πετροχημικό λογισμό. Επίσης, κατόπιν παραινέσεως του Καθηγητή Πέτρου Κόκκορου, εργάστηκε πλησίον του Καθηγητή Fritz Laves, εξέχουσας φυσιογνωμίας στην Κρυσταλλογραφία, κυρίως στην σύγχρονη έρευνα των αστρίων με ακτίνες Χ και υπέρυθρες ακτίνες.

Κατά την έρευνα των αστρίων ασχολήθηκε κυρίως με την εξέταση των «περθιτών». Λόγω το γενικού ενδιαφέροντος του θέματος προσκλήθηκε ως ομιλήτης στο ειδικό συνέδριο επί των αστρίων (NATO First Advanced Study Institute on Feldspars) που διοργανώθηκε στο Όσλο τον Ιούνιο του 1962 υπό τον Καθηγητή T.F.W. Barth με δαπάνες του ΝΑΤΟ.

Το 1965, μετά από αίτησή του στο επιστημονικό συμβούλιο του ΝΑΤΟ, δόθηκε σημαντική οικονομική βοήθεια στο Εργαστήριο Ορυκτολογίας-Πετρογραφίας του Α.Π.Θ. για την αγορά επιστημονικών οργάνων για τη συνέχιση των ερευνών του.

Σε εκπαιδευτική εκδρομή στη Σαμοθράκη (Ιούνιος 1965).

Το καλοκαίρι του 1966 επέστρεψε στο Ορυκτολογικό Εργαστήριο του Πολυτεχνείου της Ζυρίχης για επιμόρφωση πάνω σε σύγχρονες επιστημονικές μεθόδους έρευνας, ιδίως στον τομέα της ηλεκτρονικής μικροανάλυσης.

Το 1964 υπέβαλε στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Α.Π.Θ. τη διατριβή «Συγκριτική οπτική, χημική και ακτινογραφική μελέτη ελληνικών σανιδίνων» και έλαβε τον τίτλο του Υφηγητή για την έδρα της Ορυκτολογίας-Πετρολογίας.

Τακτικός Καθηγητής εξελέγη το 1968 και από τη θέση αυτή υπηρέτησε την παιδεία και την έρευνα μέχρι το 1991, οπότε και συνταξιοδοτήθηκε.

Επίσης, διετέλεσε Κοσμήτορας της τότε Φυσικομαθηματικής Σχολής του Α.Π.Θ.

Υπηρέτησε το Εργαστήριο Ορυκτολογίας-Πετρογραφίας και μετέπειτα τον Τομέα Ορυκτολογίας-Πετρολογίας-Κοιτασματολογίας του Α.Π.Θ. επί 47 συναπτά έτη ανερχόμενος όλη την κλίμακα της ακαδημαϊκής σταδιοδρομίας.

Το επιστημονικό του έργο αφορά κυρίως σε τομείς της Κρυσταλλογραφίας, Ορυκτολογίας και Πετρολογίας με ιδιαίτερο προσανατολισμό στα ηφαιστειακά πετρώματα της Βόρειας Ελλάδας αντικείμενο με το οποίο ασχολήθηκε με πάθος και για το οποίο εκπόνησε δύο διδακτορικές διατριβές, στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Α.Π.Θ. και στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης αντίστοιχα. Το πάθος του αυτό για τα ηφαιστειακά πετρώματα και γενικότερα το μαγματισμό το μετέδωσε στους μαθητές και συνεργάτες του με αποτέλεσμα τη δημιουργία της Ορυκτολογικής και Πετρολογικής «Σχολής» Σολδάτου.

Ως συγκλητικός σε χειραψία με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.

Ιδιαίτερη μνεία χρήζει το ερευνητικό του έργο στους αστρίους, ιδιαίτερα τους Κ-ούχους, και η πολυετής συνεργασία του με εξέχοντες επιστήμονες, όπως οι Conrad Burri και Fritz Laves, που οδήγησαν στην διεθνή επιστημονική του αναγνώριση.

Το εκπαιδευτικό του έργο περιελάμβανε τη διδασκαλία των ομώνυμων μαθημάτων σε όλα τα τμήματα της Φυσικομαθηματικής Σχολής, καθώς και σε τμήματα της Γεωπονοδασολογικής Σχολής και της Πολυτεχνικής Σχολής του Α.Π.Θ., όπως επίσης και στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο. Υπήρξε εκ των πρωτεργατών και ιδρυτών του σημερινού Τμήματος Γεωλογίας Α.Π.Θ. (συνέχεια του Φυσιογνωστικού Τμήματος), στο οποίο προσέφερε τις υπηρεσίες αδιαλείπτως μέχρι τη συνταξιοδότησή του.

Με τη σύζυγό του Βιλελμίνη παντρεύτηκαν το 1955 αποκτώντας δύο παιδιά τον Τριαντάφυλλο και την Αννα. Έζησαν μαζί για 55 χρόνια μέχρι τη στιγμή του θανάτου του στις 6 Σεπτεμβρίου 2010.

 
Κυριότερες δημοσιεύσεις
 
Top of page